Out Of Love แสดงความรัก
พี่พอร์ชกับณนนท์
เหมือนมีคนมาตบหน้าให้ได้สติ ทั้งคำพูดของพี่เพื่อน
ทั้งภาพที่เห็นตรงหน้า
มันทำให้รู้ตัวขึ้นมาว่าผมเองไม่ได้มีกำลังพอจะทำให้อะไรเปลี่ยนแปลง
และยิ่งไม่สามารถดึงพี่พอร์ชออกมาจากอะไรได้ทั้งนั้น
สิ่งที่ผมทำก็มีเพียงพาตัวเองพุ่งชนกำแพงที่ทั้งสูงและเต็มไปด้วยหนาม
เจ็บสะบักสะบอมกลับมา แต่กลับไม่ทำให้กำแพงตรงหน้าสะเทือน
ซ้ำยังไม่เหลือรอยขีดข่วนใดไว้ ไม่เหลือแม้กระทั่งอะไรให้จดจำ
มีแค่น้ำตา และความรู้สึกเจ็บปวด
เพียงของผม เพียงเท่านั้น...
.
.
“เอางั้นเหรอ” พี่เพื่อนถามย้ำ
“ครับ” ผมพยักหน้า “...ผมว่าผมจะตัดใจแล้ว”
No comments:
Post a Comment